چارچوب سنجش نوآوری در نانوتکنولوژی: مطالعه‌‌ موردی حوزه‌‌ نانوتکنولوژی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی دانشگاه علامه طباطبائی

2 دانشیار دانشکده‌‌ مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

در مقاله‌ حاضر سعی شده تا با توجه به اهمیت سنجش تغییرات تکنولوژیک، چارچوبی برای سنجش نوآوری در نانوتکنولوژی ایران ارائه گردد. برای ارائه‌ چارچوب مناسب سنجش نوآوری در نانوتکنولوژی، ضمن شناسایی مراکز فعال در حوزه‌ نانوتکنولوژی ایران، جهت استخراج شاخص‌ها از تلفیق سه رویکرد سازمان همکاری و توسعه  اقتصادی، سنجش نوآوری اروپا و سنجش نوآوری سازمان ملل با توجه به برنامه‌های سند تکمیلی دوم «سند راهبرد آینده  نانوی ایران» استفاده شده است. در نهایت برای هر یک از  پنج حوزه‌ سند راهبرد آینده  نانوی ایران شامل ترویج، زیرساخت، پیشران علم و فناوری، انتقال و انتشار فناوری و تولید و بازار شاخص تعریف شد و شاخص‌های هر حوزه با استفاده از ماتریس مطلوبیت-امکان‌پذیری  از نظر اهمیت و امکان‌پذیری رتبه بندی شده و در 4 طبقه معرفی شدند. در پایان نیز متناسب با سیر بلوغ نانوتکنولوژی در ایران راهکارهای مناسب جهت استفاده از شاخص‌های مذکور نظیر در نظر گرفتن شاخص‌های طبقه  A به عنوان شاخص‌های اصلی و ارجح و شاخص‌های طبقه  C به عنوان مکمل، پیشنهاد شد.

کلیدواژه‌ها


1- حسین رضاعلیزاده ولوکلایی (1387)‌ چارچوب سنجش نوآوری (نانوتکنولوژی به عنوان مورد)، کارشناسی ارشد، دانشکده  مدیریت و حسابداری علامه طباطبائی.
2- سید کامران باقری (1381)‌ سنجش R&D یا نوآوری، ضرورت سنجش نوآوری و پوشش فعالیتهای طراحی و مهندسی در ایران، دومین همایش روشهای تحقیق در علوم و فنون مهندسی، دانشگاه امام حسین.
3- ستاد ویژه  توسعه  فناوری نانو (1384)‌ سند تکمیلی راهبرد آینده: 10 ساله توسعه فناوری نانودر جمهوری اسلامی ایران1393-1384.
4- ستاد ویژه  توسعه  فناوری نانو (1389)‌ گزارش عملکرد سال 1389 نانوفناوری کشور.
5- Arvhibugi، D.، Pianta، M. (1996) “Measuring Technology Chang Through Patents and Innovation Survey”, Technovation، 16(9)، 451-468.
6- Arvhibugi، D. Siilli، G. (2000) “The Direct Measurement of Technological Innovation in Business”, National Research Council، Rome Italy.
7- Carlsson، B. Jacobsson، S, Holmen، M. Rickne، A. (2002) “Innovation Systems: Analytical and Methodological Issues”, Research Policy، 31، 233- 245.
8- Cyhn، Jin، W. (2002) “Technology Transfer and International Production”, (PP. 10-70). Edward Elgar Pulishing.Inc.
9- Innovation Union Scoreboard (2011) Innovation Union Scoreboard 2010، Innovation Union's performance scoreboard for Research and Innovation، Maastricht Economic and social Research and training centre on Innovation and Technology (UNU-MERIT) with the contribution of DG JRC G3 of the European Commission.
10- Godinho M. Mendonca S. Pereira T. (2003) Mapping Innovation System: A Framwork Based on Innovation Data and Indicators, International Workshop on Empirical Studies on Innovation in Europe.
11- Klomp، L. (2001) Measuring Output From R&D Activities in Innovation Surveys. Paper Prepared for the ISI 53 Conference، Seoul، Korea.
12- Liue، X. White، S. (2001). Comparing Innovation Systems: a Framework and Application to China`s Transitional Context. Research Policy، 30، 1091-1114.
13- Nasierowski W. Arcelus F.J، (1999). Interrelationship among the Elements of National Innovation System: a Statistical Evaluation. European Journal of Operational Research، 37، 235-253.
14- Nasierowski W. Arcelus F.J. (2003) “On the Efficiency of National Innovation System”, Socio-Economic Planning Sciences، 37، 215-234.
15- OECD (2011) Science، Technology and Industry Scoreboard 2011: Innovation and Growth in Knowledge Economies
16- OECD (2005) Oslo Manual Guidelines for Collecting and Interpreting Innovation Data, Third edition.
17- OECD (2002) Frascati Manual: Proposed Standard Practice for Surveys on Research and Development. Paris.
18- Porter، M. Stern، S. Furman، JL. (2002) “The Determinants of National Innovation Capacity”, Research Policy، 31، 899-933.
19- United Nation (2003)، New Indicators for Science، Technology and Innovation in the Knowledge-Based Society، Economic and Social Commission for Western Asia.