Identify the functions and dysfunctions of social capital in public policy implementation (Case Study: Population Policies)

Document Type : Research Article

Authors

1 MSc., Faculty of Management, University of Tehran

2 Associate Prof., Faculty of Management, University of Tehran

3 Assistant Prof., Faculty of Management, University of Tehran

Abstract

Social capital plays a Determinant role in the implementation of public policies. Implementation is a step of the policy-making process that is the place of operational realization of policy objectives. The purpose of this study was to investigate the functions and dysfunctions of social capital in the implementation of population policies.
The research philosophy is "interpretive" and the approach is "inductive". The research strategy is "case study" and the way of collecting information is "interview". The content analysis technique is used to analyze the interview data.
By analyzing data, 47 primary themes, 6 organizing themes and 2 comprehensive themes were calculated and the theoretical model of the research was formed, according to which social harmony, constructive social interactions and collective conscience are in the category of social capital functions. And the weakness of social harmony, destructive social interactions and the weakness of collective conscience are the dysfunctions of social capital.

Keywords


  1. ادیبی، حسین؛ انصاری، عبدالمعبود (۱۳۸۳).  نظریه های جامعه شناسی. تهران: دانژه.
  2. الوانی، مهدی (۱۳۹۲). تصمیم گیری و تعیین خطمشی دولتی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین علوم انسانی دانشگاه ها(سمت).
  3. الوانی، مهدی؛ سیدنقوی، میرعلی (۱۳۸۱). سرمایه اجتماعی: مفاهیم و نظریه‎ها. مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)،9(34-35)، 9-۲۶.
  4. الوانی، مهدی؛ شریف زاده، فتاح (1392). فرآیند خطمشیگذاری عمومی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
  5. پاتنام، رابرت؛ کلمن، جورج؛ بوردیو، پیر؛ فوکویاما، فرانسیس؛ پورتس، آلخاندرو؛ تاج‎بخش، کیان. ترجمه: حسن پویان و افشین خاکباز (۱۳۸۴). س‍رم‍ای‍ه‌ اج‍ت‍م‍اع‍ی‌: اع‍ت‍م‍اد، دم‍وک‍راس‍ی‌ و ت‍وس‍ع‍ه. تهران: پژوهش شیرازه.
  6. پیران، پرویز (1392). مبانی مفهومی و نظری سرمایه اجتماعی. تهران: نشر علم.
  7. توکل، محمد؛ نوه ابراهیم، عبدالرحیم؛ رضائیان، مجید (1396). آثاروپیامدهای مشارکت بخش خصوصی در آموزش عالی ایران. مطالعات جامعه شناختی، 24(2)، 593-627.
  8. خامنه‎ای، علی (1393). سیاست‎های کلی جمعیت. بازیابی از دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه ای: http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=26440
  9. دادگر، یدالله؛ نظرپور، محمدنقی؛ منتظری مقدم، مصطفی (۱۳۹۴). سرمایه اجتماعی، اسلام و توسعه اقتصادی. تهران: موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیرت و برنامه ریزی.
  10. رسول زاده اقدم، صمد؛ افشار، سیمین؛ عدلی پور، صمد؛ میرمحمدتبار، احمد (۱۳۹۵). تحلیل رابطه سرمایه اجتماعی و سبک زندگی با گرایش به فرزندآوری. راهبرد اجتماعی فرهنگی، 5(20)، ۱۰۷-۱۳۶.
  11. رنجبر، هادی؛ حق دوست، علی‎اکبر؛ صلصالی، مهرنوش؛ خوشدل، علیرضا؛ سلیمانی، محمدعلی؛ بهرامی، نسیم (۱۳۹۱). نمونه گیری در پژوهش های کیفی: راهنمایی برای شروع. دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 10(3)، ۲۳۸-۲۵۰.
  12. ریتزر، جورج. ترجمه: محمدثلاثی (1394).  نظریه جامعه شناسی در دوران معاصر. تهران: انتشارات علمی.
  13. سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس؛ حجازی، الهه (۱۳۹۳). روش های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: نشرآگه.
  14. سلاجقه، سنجر؛ بهادری، یونس؛ پورغلامرضائی، محمد (۱۳۹۷). ارزیابی تاثیر سرمایه اجتماعی در سیاست‎گذاری و اجرای خط‎مشی‎های استرتژیک محور در سازمآن‎های دولتی (مطالعه موردی شرکت پایانه نفتی جزیره خارگ). فصلنامه مطالعات مدیریت و حسابداری، 4(3)، ۴۰-۵۱.
  15. عابدی جعفری، حسن؛ تسلیمی، محمدسعید؛ فقیهی، ابوالحسن؛ شیخ زاده، محمد (۱۳۹۰). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده‎های کیفی. اندیشه مدیریت راهبردی، 5(2)، ۱۵۱-۱۹۸.
  16. فیلد، جان. ترجمه: غلامرضا غفاری و حسین رمضانی (۱۳۹۲). سرمایه اجتماعی. تهران: کویر.
  17. قانون تنظیم خانواده و جمعیت (1397). بازیابی از مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی: http://rc.majlis.ir/fa/law/show/92239
  18. قلی پور، رحمت‎الله (1393). تصمیم گیری سازمانی و خطمشیگذاری عمومی. تهران: سمت.
  19. لستر، جیمز؛ استوارت، جوزف. ترجمه: تورج مجیبی، مجتبی طبری، سهیل خورشید (۱۳۸۱). فرآیند خطمشیگذاری عمومی: رویکردی تکاملی. تهران: ساوالان.
  20. مرکز آمار ایران (1399). ولادت ثبت شده بر حسب جنس متولدین در کل کشور. تهران: مرکز آمار ایران
  21. منوریان، عباس (1396). اجرا و ارزیابی خطمشی عمومی. تهران: موسسه کتاب مهربان نشر.
  22. نرگسیان، عباس. (۱۳۹۰). تئوری های مدیریت دولتی. تهران: نگاه دانش.
  23. هاولت، مایکل؛ رامش، ام. ترجمه عباس منوریان و ابراهیم گلشن (۱۳۸۰). مطالعه خطمشی عمومی. تهران: مرکز اموزش مدیریت دولتی.
  24. Abasi, M., poorbehrozan, a., & samimi, m. (2016). A survey of public value failure in policy making. Third International Conference of Management, Accounting, Economics and Humanities:
  25. Adams, A. (2014). Social capital, network governance and the strategic delivery of grassroots sport in England. International review for the sociology of sport49(5), 550-574.
  26. Coleman, J. S. (1988). Social capital in the creation of human capital. American journal of sociology94, S95-S120.
  27. Fine, B. (1999). The developmental state is dead—long live social capital? Development and change30(1), 1-19.
  28. Fukuyama, F. (2001). Social capital, civil society and development. Third world quarterly22(1), 7-20.
  29. Ghoshal, S. (2000). Janine Nahapiet. Knowledge and Social Capital: Foundations and Applications, 119.
  30. Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1994). Competing paradigms in qualitative research. Handbook of qualitative research2(163-194), 105.
  31. Legatum Prosperity Index (2020). London: Legatum Institute.
  32. Liu, A. Q., & Besser, T. (2003). Social capital and participation in community improvement activities by elderly residents in small towns and rural communities. Rural sociology68(3), 343-365.
  33. Makinde, T. (2005). Problems of policy implementation in developing nations: The Nigerian experience. Journal of Social sciences11(1), 63-69.
  34. Murtazashvili, I., Murtazashvili, J., & Salahodjaev, R. (2019). Trust and deforestation: A cross-country comparison. Forest Policy and Economics101, 111-119.
  35. Narayan, D., & Cassidy, M. F. (2001). A dimensional approach to measuring social capital: development and validation of a social capital inventory. Current sociology, 49(2), 59-102.
  36. Pantoja, E. (2000). Exploring the concept of social capital and its relevance for community-based development: The case of coal mining areas in Orissa, India. World Bank, Social Development Family, Environmentally and Socially Sustainable Development.
  37. Portes, A. (1998). Social capital: Its origins and applications in modern sociology. Annual review of sociology24(1), 1-24.
  38. Putnam, R. D. (2000). Bowling alone: America’s declining social capital. In Culture and politics (pp. 223-234). Palgrave Macmillan, New York.
  39. saunders, m., lewis, p., & thornhill, a. (2016). Research Methods for Business Students. london: pearson.
  40. Suebvises, P. (2018). Social capital, citizen participation in public administration, and public sector performance in Thailand. World Development109, 236-248.
  41. Tittensor, D. (2007). Social capital and public policy–the current challenge facing the Victorian government. Australian Journal of Public Administration66(4), 512-518.
  42. Torpe, L. (2003). Social capital in Denmark: a deviant case?. Scandinavian Political Studies26(1), 27-48.
  43. Tzanakis, M. (2013). Social capital in Bourdieu’s, Coleman’s and Putnam’s theory: empirical evidence and emergent measurement issues. Educate~13(2), 2-23.
  44. United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division (2017). World Population Prospects: The 2017 Revision