Evaluating Iran Genetic engineering Policy in the Agricultural Sector

Document Type : Research Article

Authors

1 Assistant professor of Political science, University of Tehran

2 Ph.D. of public policy, University of Tehran

3 Professor of Genetic Engineering, Agricultural Biotechnology research Institution

Abstract

The expansion of genetic engineering applications has led to controversial discussions over the monitoring of the release, trade, and consumption of transgenic plants. Such considerations have forced policymakers to enact a set of regulations to ensure the exploitation of its proven benefits and prevent the potential adverse effects of this technology on health and the environment. Iran as a pioneer country in genetic engineering has enacted the National Biotechnology Development Document in 2005. In the same year, Iran joined the Cartagena Biosafety Protocol, and the Islamic Consultative Assembly put the negotiation about the National Biosafety Act on the agenda.
According to what was said, this article evaluates the achievement of the goals of the mentioned documents based on the theory-based evaluation,
The research findings show that some of the laws and policies, especially the regulations about the national production of transgenic products, have not been implemented, and some organizations have confronted it.

Keywords

References

1- اسمیت، کوین. بی. لریمر، کریستوفر. دبیلیو. (1396). درآمدی نظری بر سیاست عمومی. مترجم: عطار زاده، بهزاد. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
2- امامی میبدی، راضیه و کیومرث اشتریان. (1390). طراحی نظام ارزیابی سیاست‌های عمومی در ایران. پژوهشنامه علوم سیاسی، دوره هفتم (شماره 2), 7-47.
3- باشگاه خبرنگاران جوان (1399، فروردین 8). سازمان غذا و دارو خواستار پخش یک آگهی تبلیغاتی شد، بازیابی از:  https://www.yjc.ir/fa/news/
4- پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی (1398، تیر 4). حمایت مرجع ملی ایمنی زیستی از قانون برچسب‌گذاری محصولات تراریخته، بازیابی از: https://irbic.ir//
5- جامعه خبری تحلیلی الف، (1399، تیر 4) مصاحبه با معاونت وزارت جهاد کشاورزی، بازیابی: https://www.alef.ir/news/3990404077.html
6- خبرگزاری تنسیم. (1399, فروردین 8). طرفداری پرسش‌برانگیز سازمان غذا و دارو از محصولات تراریخته، بازیابی از: https://tn.ai/2231386
7- خبرگذاری فارس (1397، اسفند 16)، رد شکایت سازمان بازرسی از مصوبه شورای ملی ایمنی زیستی در مورد محصولات تراریخته، بازیابی از :http://fnz.ir/bs02bn
8.- رهنما، حسن. (1387). اخلاق زیستی و تولید محصولات تراریخته. فصلنامه‌ی اخلاق در علوم و فنّاوری، سال سوم، شماره 1 و 2, 1-14.
9- سایت روزنامه همشهری (1395، 2 آبان)، هشدار سازمان پدافند غیر عامل در باره تراریخته ها، بازیابی از: hamshahrionline.ir/x4YTm
10- سعیدی تهرانی، سعیده. پارساپور، علیرضا. لاریجانی، باقر. (1395). ملاحظات اخلاقی در فناوری­های نوین ژنتیکی با نگاه ویژه به محصولات تراریخته. مجله ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، دوره 9، شماره 2, 23-37.
11- سند ملی زیست فناوری (1384)، مصوب هیات وزیران
12- سلیمانی الهه، براتی مرتضی، خردمندنیا سهیلا. (1393). بررسی قانون ایمنی زیستی و چالش­های اجرایی شدن آن. معاونت پژوهش­های زیربنایی و تولیدی. تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. بازیابی: https://www.majlis.ir/fa/report/show/887091
13- سوزنچی، ابراهیم. امیدی نیا، اسکندر. (1389). اثر پیش­فرض­های متعارض در سیاست­گذاری علم و فناوری: مورد کاوی فرایند تصویب قانون ایمنی زیستی در ایران. فصلنامه علمی پژوهشی سیاست علم و فناوری، شماره 9, 45-62.
14- سیدامامی، کاووس. (1390). پژوهش در علوم سیاسی (چاپ سوم). تهران: انتشارات دانشگاه اما صادق (ع).
15- شافریتز، جی.ام. بریک، کرستوفر. (1390). سیاست‌گذاری در ایالات‌متحده آمریکا. مترجم: ملک محمدی، حمیدرضا، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
16- قانون ایمنی زیستی(1388)، مصوب مجلس شورای اسلامی
17- قره یاضی، بهزاد. (1389). طرح ممیزی مهندسی ژنتیک کشاورزی. اراده کل ممیزی توسعه علوم. تهران: معاونت علم و فناوری ریاست جمهوری.
18- کریمیان، محمد وزین. (1389). توسعه زیست‌فناوری، از منظر سند چشم‌انداز 1404 و سیاست‌های کلی نظام (رویکردی حقوقی). فصلنامه حقوق پزشکی، 4(12), 13-24.
19- محسن پور، مطهره. کهک، سمیرا و قره یاضی، بهزاد. (1397). مهندسی ژنتیک و امنیت غذایی. پژوهش های راهبردی در علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دوره 3، شماره 2, 95 -208.
20- مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی. بازیابی از https://rc.majlis.ir/fa
21- ملک محمدی، حمیدرضا. (1396). مبانی و اصول سیاست‌گذاری عمومی. تهران: سمت.
22- مولر، پیر. (1378). سیاست‌گذاری عمومی. (ح. م. محمدی، مترجم) تهران: دادگستر.
23- هاولت، م و رامش، ا. (1380). مطالعه خط‌مشی عمومی. (ع. م. گلشن، مترجم) تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
24- وزارت صنعت، معدن و تجارت. بازیابی از سازمان توسعه تجارت ایران: http://www.tpo.ir/uploads/amar_tejarat_khareji_12_mahe.pdf
25- وحید، مجید. (1395). سیاستگذاری عمومی. (چاپ سوم) تهران: میزان.
26- Coryn, C. Noakes, L. Westine, C. & Schroter, D. (2011). A Systematic Review of Theory-Driven Evaluation Practice From 1990 to 2009. American Journal of Evaluation, 32(2), 199-226.
27- Guba, E. & Lincoln, Y. (1989). Fourth Generation Evaluation. New Delhi: SAGE Publications.
28- ISAAA. (2018). Global Status of Commercialized Biotech/GM Crops in 2018: Biotech Crops Continue to Help Meet the Challenges of Increased Population and Climate Change. Ithaca, NY: ISAAA. Retrieved from.http://www.isaaa.org/resources/publications/briefs/54/executivesummary/pdf/B28-ExecSum-English.pdf
29- MacNealy, M. Strategies for Empirical Research in Writing. New York: Longman, 1999.
30- Lawrenz, f. & Huffman, d. (2002). The archipelago approach tomixed method evaluation. American Journal of Evaluation, 23(3), 331-338. doi:doi.org/10.1016/S1098-2140(02)00203-5
31- Shadish, W. Cook, T. & Leviton, L. (1991). Foundations of program evaluation: Theories of practice. Thousand Oaks, CA: Sage.
32- Stufflebeam, D. (2003). Evaluation Models, New Directions for Evaluation, San Francisco: Jossey Bass.
33- Taylot, S. Bagdan, R. (1998) Intrduction to Qualitative Researche Methods: A Guidebook and Resourse. Third Edition. New York: Wiley
34- Vedung, E. (1997). Public Policy and Program Evaluation. New Bruswick: NJ: Transaction Publishers.
35- Weiss, C. H. (1998). Evaluation. Upper Saddle River: HJ: Prentice Hall.
Iranian Journal of Public Policy
Volume 6, Issue 4
2020
Pages 63-87

Files

Share

How to cite

Statistics