دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
بتواره سرمایه داری دولتی در ایران (99-1323)
9
31
FA
سجاد
ستاری
استادیار علوم سیاسی دانشگاه تهران
10.22059/jppolicy.2021.79491
<em>مقاله کوششی است نو در فهم ماهیت بتواره ایِ سرمایه داری دولتی و منطق بازتولیدِ آن در جامعه ایران. استدلال اصلی نویسنده آن است که برای مطالعه اَشکال معینی</em><em></em><em> که سرمایه</em><em></em><em>داری در آن شکل</em><em></em><em>ها (مثلاً دولتی یا ملّی) در هر جامعه بروز می</em><em></em><em>کند؛ ابتدا باید در جستجوی پاسخ به این پرسش اساسی بود که توسعة یک شکل خاصّ سرمایه</em><em></em><em>داری، چه نسبتی با علّیت</em><em></em><em>های ساختی یا ساختار «انباشت، هژمونی، هویت و مشروعیتِ» پارادایم قدرت مستقر در آن جامعه داشته و تا چه حدّ «نظم پارادایمی موجود» را حفظ و بازتولید، یا دگرگون می</em><em></em><em>سازد؟ وی با این استدلال، گرایش بتواره ایِ نخبگان</em><em></em><em> قدرت به هسته سرمایه داری دولتی را بیش از هر چیز ناشی از بداهتِ ذاتی سازواری این نوع سرمایه داری با نظم پارادایمی می داند. نویسنده در ادامه، ریشه های نخستین و اصلی سرمایه داری دولتی را نه در دوره پس از استقرار پارادایم قدرت جمهوری اسلامی، بلکه در «الاهیات سیاسیِ مرحله تکوین» (41-1323) و «رتوریک انقلابیِ مرحله تکامل» این پارادایم قدرت (57-1341</em><em>) میداند و نشان میدهد که چگونه این دو، گرایش به سرمایه داری دولتی را در دوره پس از استقرار جمهوری اسلامی، ایجاد و حتّی اجتناب ناپذیر کرد. آنگاه استدلال می کند که در دوره پس از استقرار، بر اثر ظهور «اخلاق انقلابی و روح ضدّسرمایه داری» در جامعه از یکسو، و قابلیت سرمایه داری دولتی در تقویت «سانترالیسم پارادایمی»، «آرمانی کردن نظم جدید»، «بسیج اضطراری»، و پیشبرد یک «برنامه کار پارادایمی بزرگ» از سوی دیگر، سرمایه داری دولتی خصلتی بتواره ای یافت. با این حال، از دید مولف سرمایه داری دولتی در ایران دارای بحرانهای ذاتی اختصاصی خود بوده و خواهد بود.</em>
سرمایه داریِ ضدّسرمایه دارانه,سانترالیسم پارادایمی,پارادوکس ابیلین,خشونت سرمایه ای,دولت ضعیف و اجتماعات ضعیف تر,قوانین آهنین انباشت
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79491.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79491_3e6003c56d44cb2c74a86f107abcb2bc.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
درآمدی بر رابطه ساحت زیستی و ساحت شناختی سیاستگذار: مغز، ذهن و تصمیم
33
57
FA
حمید
بهلولی
0000-0002-4140-6192
استاد مدعو دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
dr.bohloli@gmail.com
مصطفی
غفاری
استادیار مرکز پژوهشهای اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران
10.22059/jppolicy.2020.79516
شناخت رابطه دو جوهر مغز و ذهن برای درک نحوه تصمیم گیری انسان بسیار اساسی بوده و البته مسیر سخت و دشواری است که از طرفی با فلسفه تحلیلی و از طرف دیگر با علوم سلولی و مولکولی ارتباط پیدا می کند. این مقاله در صدد ترسیم تصویر روشنی از این ارتباطات بین رشته ای برای درک بهتر نقش مغز و ذهن سیاستگذار در اخذ تصمیم درحوزه سیاستگذاری عمومی است. مطالعه حاضر تعریف کاهلمن در تفکیک تصمیم گیری مغز به دو سیستم شهودی و منطقی و سهم ۹۵٪ سیستم شهودی را سوگیرانه می داند، آن را نیازمند باز تعریف می داند و مبتنی بر مطالعات بین رشته ای مدل بهینه ای ارایه می کند. یافته های مطالعات علوم شناختی و عصب تصمیم، نشان می دهد که تصمیم تحت تاثیر عوامل تعیین کننده ای چون سلامت و کارایی سلولی مغز تصمیم گیر و سلامت گیرندهای عصبی اطلاعات و در نهایت سطح خوداگاهی تصمیم گیر و ارتباط بین آنها می باشد. تصمیم میتواند تحت تاثیر اطلاعات تغییر شکل یافته بیرونی از محیط یا اطلاعات کاذب درونی خود ساخته سیستم عصبی مرکزی و توهم حاصله شکل گیرد. دریافت این اطلاعات غلط میتواند بدلیل آسیب گیرنده های حسی یا صدمات مغزی یا سوء مصرف مواد و دارو، حاصل آمده باشد. از سوی دیگر کهولت سن و آسیب های مغزی می تواند موجب کاهش ویا غیر متجانس شدن نرونهای مغزی و ایجاد دمانس و از دست دادن خاطرات هویتی گردد. این دسته از ناهنجاری بافتی مغز، موجب کاهش ظرفیت تصمیم گیری مغزـ ذهن، سوگیری های شناختی و کاهش توانایی های تصمیم گیری درست و بموقع و یا منجربه اتخاذ تصمیمات ناهنجار میشود. دامنه این اختلال تصمیم گیری می تواند از حوزه فردی فراتر رفته و با توجه به حوزه نفوذ سیاستگذار، تصمیمات و سیاستهای اجتماعی و ملی و در نتیجه سمت و سوگیری توسعه تمدنی در کشور و جهان را مورد تاثیر قرار دهد. آزمون این فرضیه نیازمند انجام پژوهشهای تجربی عصب شناسی بر جمعیت هدف سیاستگذاران خواهد بود.
علوم شناختی,علوم زیستی,سیاستگذاری عمومی,مغز,ذهن,تصمیم
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79516.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79516_97205f32c876225dc374a637024e6c06.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
سیاستگذاری اینترنت: مرور سیستماتیک رویکردهای حکمرانی پلتفرمهای آنلاین و رسانههای اجتماعی
59
79
FA
حسین
حسنی
استادیار گروه مطالعات فضای مجازی پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات
hassani@ricac.ac.ir
عبدالحسین
کلانتری
دانشیار جامعهشناسی دانشگاه تهران
abkalantari@ut.ac.ir
10.22059/jppolicy.2021.79492
هدف این مقاله، مرور سیستماتیک مطالعات مرتبط با حکمرانی پلتفرمهای آنلاین و ارائه دستهبندی موضوعی بر اساس رویکردشان به حکمرانی پلتفرمها و درک مضامین محوری آنها است. برای مطالعه ادبیات سیاستگذاری پلتفرمها از روش مرور سیستماتیک و برای تحلیل یافتهها از روش ترکیب مضمونی استفاده و کلیه مقالات منتشر شده در پایگاههای عمده بینالمللی بین سالهای 2010 تا 2020 میلادی با کلیدواژههای مرتبط با حکمرانی پلتفرم جستجو شدند. در مجموع 106 مقاله شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفتند. درکل، سیاستهای مرتبط با حکمرانی پلتفرمها در سه دسته شامل حکمرانی بر پلتفرمها، حکمرانی در پلتفرمها و حکمرانی بهواسطه پلتفرمها تقسیمبندی شد .نتایج نشان داد با وجود نقش عمده پلتفرمها در تنظیم مقررات، پیچیدگی و تغییرات شتابان ابعاد فنی-فرهنگی پلتفرمها، دولتهای مختلف میتوانند سیاستهایی را در جهت اعمال حاکمیت بر پلتفرم همانند رسمیت بخشیدن به فعالیت آنها درون مرزهایشان و نیز حکمرانی مشترک در پیش بگیرند.
حکمرانی اینترنت,پلتفرمهای آنلاین,حکمرانی پلتفرمها,رسانههای اجتماعی,مرور سیستماتیک
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79492.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79492_9f48ed2896249b880804877b921db5f1.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
ارائه چارچوب حقوقی مسئولیت پذیری در عملکرد ابزارهای اینترنت اشیا در بستر دولت الکترونیک؛ تبیین الگوی سیاستگذاری موثر
81
103
FA
حسین
صادقی
استادیار حقوق کسب و کار دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
hosadeghi@ut.ac.ir
مهدی
ناصر
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی
mn.ujsasac0077@yahoo.com
10.22059/jppolicy.2021.79493
اینترنت اشیا فناوری نوظهوری است که دربردارنده چالشهای متعددی از جمله « چارچوب های مسئولیت پذیری» می باشد. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که ارائه چارچوب حقوقی در زمینه «مسئولیت پذیری» این ابزارها نیازمند اتخاذ چه سیاست هایی می باشد؟ برای پاسخگویی به سوال مذکور این پژوهش به روش تحقیق اسنادی و مطالعه تطبیقی میان قواعد حاکم بر نظام حقوقی ایران و اتحادیه اروپا بیان می دارد که ارائه چارچوب حقوقی در تبیین ابعاد مسئولیت پذیری در عملکرد ابزارهای اینترنت اشیا نیازمند تبیین چالشها و راهکارهای مناسب در مسئولیت پذیری این ابزارها، سیاست های لازم در بهبود نظارت بر عملکرد این ابزارها و سیاستگذاری عملکرد ابزارهای اینترنت اشیا و کنترل کنندگان آنها در ارتباط با قواعد مسئولیت پذیری می باشد. برای عملیاتی نمودن سیاست های اعلام شده در فوق، اجرای برخی سیاستها از جمله ایجاد آگاهی عمومی، برگزاری دوره های آموزشی برای کارکنان شرکت ها، پیش بینی مکانیسم های حمایتی از مالکان اطلاعات، پیش بینی سازوکار اعطای امضائات دیجیتالی و اصلاح قوانین می تواند کارگشا باشد.
چارچوب حقوقی,ابزارهای اینترنت اشیا,مسئولیت پذیری,سیاستگذاری
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79493.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79493_a5a90aff0e23eef13bbe2019d23f0358.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
ارزیابی انتقادی «عقلانیت» در خطمشیگذاری عمومی
105
130
FA
سید مجتبی
امامی
استادیار مدیریت دولتی دانشگاه امام صادق(ع)
emami@isu.ac.ir
محمدمهدی
علیشیری
استادیار گروه مدیریت دولتی دانشگاه امام صادق(ع)
m.m.alishiri@gmail.com
علیرضا
سجادیه
دانشجوی دکتری مدیریت دولتی دانشگاه امام صادق(ع)
ar.sajadieh@gmail.com
10.22059/jppolicy.2021.79494
عقلانیت را باید یکی از مفاهیم محوری در علوم اجتماعی و بطور خاص در خطمشیگذاری دانست. اهمیت آن به عنوان نقطه مرجع فرآیند خطمشیگذاری منجر به شکلگیری طیفی از نظریههای متعدد حول آن شده است. مقاله حاضر با محوریت این سوال که «تکثرات مفهومی عقلانیت در خطمشیگذاری عمومی چگونه صورتبندی شده و چه تطوراتی را پیمودهاند؟» و بوسیله روش مطالعه کتابخانهای اقدام به بازخوانی ادبیات عقلانیت در این حوزه کرده است. گستره عقلانیت اگرچه موجب انباشت دانشی خوبی در این زمینه شده است اما نوعی اغتشاش مفهومی را بطن خود به همراه دارد. بمنظور پیجویی ظرفیتهایی جهت برونرفت نظری و عملی خطمشیگذاران، از مدل 4 بعدی ون دی ون استفاده شد. دلالتهایی چون «<em>ضرورت تعریف منطق جایابی عقلانیتها</em>»، «<em>بکارگیری اصطلاحات جدید در حوزه عقلانیت</em>»، «<em>بهرهگیری از تجربههای زیسته خطمشیگذاران عقلانی</em>» و «<em>حرکت به سمت تولید شاخصهای عملیاتی</em>» به مثابه نقاطی آغازین جهت ارتقای عقلانیت در پهنه خطمشیگذاری ملّی پیشنهاد شدهاند.
عقلانیت,خطمشیگذاری,تعارض,تصمیمگیری,ارزشمحوری
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79494.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79494_1c11cbc595247deafa05083ac84975b5.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
انگیزه کنشگران در سیاستگذاری عمومی؛ نگاهی نو به نفع شخصی در نظریه انتخاب عمومی
131
144
FA
حسین
رمضانی خردمردی
0000-0002-8257-6139
دانشجوی دکتری علوم سیاسی (گرایش سیاستگذاری عمومی)، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی
kheradmardi@yahoo.com
حمید
احمدی
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران
hahmadi@ut.ac.ir
مهدی
ذاکریان امیری
دانشیار گروه روابط بینالملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی
m-zakerian@srbiau.ac.ir
10.22059/jppolicy.2021.79495
در بررسی ادبیات رشته سیاستگذاری عمومی، نظریه انتخاب عمومی سهم عمدهای دارد. این نظریه که بر سه فرض و مفهوم اصلی و محوری «فردگرایی روششناختی»، «انسان اقتصادی و انتخاب عقلانی او» و «سیاست به عنوان موضوع مبادله» استوار است، بر محوریت «نفع شخصی» در عرصه سیاست و حکومت تأکید دارد و انگیزه کنش سیاستگذاران در فرایند سیاستگذاری عمومی را از جنس انگیزه شهروندان و نمایندگان گروهی در حوزه اقتصاد و بازار، یعنی «نفع شخصی» معرفی میکند. مقاله حاضر، «واکاوی انگیزه نفع شخصی کنشگران سیاستگذاری عمومی» را در قالب نظریه انتخاب عمومی، هدف پژوهش خود قرار داده و با «روش استدلال قیاسی»، «نفعی که کنشگران سیاستگذاری عمومی، متأثر از ارزشها و متناسب با آگاهی، نیازها و احساساتشان از انجام یا عدم انجام یک کنش برای خود تصور میکنند» را انگیزه کنشگری آنان معرفی کرده است. این تحقیق، بهرغم پذیرش بسیاری از مفروضات نظریه انتخاب عمومی، «نگاه تک بُعدی» به انسان و «فرض انتخاب عقلانی» او را نقطه ضعف این نظریه دانسته و عقلانی بودن انتخاب را با «درستیِ انتخاب» و درستیِ انتخاب را با «نفعِ روح فرد» (و نه بُعد فیزیکی او) مرتبط میداند.
انگیزه,کنشگر,نفع شخصی,انتخاب عمومی و سیاستگذاری عمومی
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79495.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79495_ab3aa7bb37386ca8cc78d7c4ac18b874.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
طراحی الگوی مسئولیت فرهنگی شرکتها در سیاستگذاری شهری
145
167
FA
کیومرث
اشتریان
0000-0003-2739-1104
دانشیار سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران
ashtrian@ut.ac.ir
بشیر
خالقی پور
دکتری فرهنگ و ارنباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام
bashirkhaleghipour313@gmail.com
10.22059/jppolicy.2020.79522
شرکتهای تجاری به فراخور نوع فعالیتشان در زندگیِ فرهنگی افراد، تاثیرات شگرفی میگذارند، اما مسئولیت پذیری آنها هیچ تناسبی با میزان تأثیرات فرهنگی که بر جای میگذارند، ندارد. ایده مسئولیت فرهنگی شرکتها پاسخی به این مسئله میدهد و فرهنگ به مثابه روش زندگی به شکل ویژهای در آن برجسته شده است. هدف از این پژوهش بیان ضرورت، ابعاد و الگوی مسئولیت فرهنگی در سیاستگذاری شهری است. مقاله برمبنای رویکردی استدلالی و هنجاری و با استفاده از روش تحلیل سیاستی ویلیام دان تدوین شده و گردآوری دادهها با مطالعه اسنادی صورت پذیرفته است. مسئولیتی فرهنگی شرکتها در مفهومی مضیق از فرهنگ، از طریق حمایت از انتشار خدمات و محصولات فرهنگی صورت میپذیرد و در مفهومی موسع از فرهنگ، از طریق احترام و بازشناسی روش زندگی طرفینِ فعالیت های اقتصادی، گسترش روابط میان فرهنگی و ارتقاء گفتگوی بینالمللی فرهنگ انجام میشود. همچنین در سطحی کلان، گفتگوی بینالمللیِ فرهنگی، مهمترین دستاورد مسئولیت فرهنگی شرکتهاست.
مسئولیت فرهنگی شرکت ها,سیاستگذاری شهری,سیاستگذاری فرهنگی,تحلیل سیاست
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79522.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79522_7c1c700190ffdf7b9674babf0056ea64.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
بررسی علل شکست سیاستهای مدیریت مشارکتی آب در ایران
169
190
FA
محمد
قربانیان
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ghorbanian110@ut.ac.ir
عبدالمجید
لیاقت
استاد مهندسی آبیاری و آبادانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
aliaghat@ut.ac.ir
مرضیه
مالمیر
دکتری منابع آب پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
mrzh_malmir@yahoo.com
10.22059/jppolicy.2021.79496
پس از نیم قرن ناتوانی رویکرد ماموریت هیدرولیکی در مدیریت منابع آب کشور، سیاستگذاران به دنبال راه حلی برای برون رفت از وضعیت کنونی با بهره مندی از توانمندیهای مردمی هستند. به رغم دو دهه سیاستگذاری در زمینه مشارکت، این موفقیت حاصل نشده و همچنان شیوه حکمرانی «دستور و کنترل» شیوه غالب ولی کم توان حکمرانی آب است که با وخیم تر شدن بحران آب همراه بوده است. در این مقاله ضمن بررسی تاریخچه فروپاشی نظامهای بهره برداری سنتی آب و مروری بر سیاستگذاری مدیریت مشارکتی آب کشور، با استفاده از نظریه «عملِ هنجاری» به تجزیه و تحلیل آخرین دستورالعمل سیاستگذاری مشارکتی آب خواهیم پرداخت. به این منظور پس از تحلیل محتوای دستورالعمل مذکور، قواعد موجود براساس طبقه بندی مدل عمل هنجاری، دسته بندی شده و نقاط اصطکاک بین این قوانین مشخص گردید. نتایج نشان می دهد نه تنها برخی سیاستهای اتخاذ شده دارای جهت گیری متضادی هستند بلکه ساختار سیاستهای مشارکتی آب کشور با اهداف آن در یک راستا نیست. ابعاد چندگانه و چندلایه و پیچیده مدیریت آب به گونه ای است که ارائه یک بسته مجزا سیاستهای مشارکتی به عنوان افزونه ای به ساختار کلان سیاستگذاری نمی تواند به مدیریت مشارکتی منجر شود.
سیاستگذاری اجتماعی آب,مدیریت مشارکتی,عمل هنجاری,حکمرانی آب,تشکل بهره-برداران
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79496.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79496_839542711513c826f475f5990a004679.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
آسیبشناسی نظام پاسخگویی درایران از منظر رئالیسم انتقادی با استناد به الگوی مطلوب در متون دینی
191
208
FA
سعیده سادات
گرامیان
مربی علوم سیاسی دانشگاه پیام نور استان خراسان رضوی
geramian_s@yahoo.com
10.22059/jppolicy.2021.79497
وجود یک نظام پاسخگویی پویا و کارآمد، ضرورتی انکارناپذیر در تحقق توسعة پایدار است. نظامی به رشد و توسعه دست مییابد که یک رابطة نظاممند پاسخخواهی و پاسخگویی را بین شهروندان و دولت، ایجاد و نهادینه سازد. هدف از پاسخگویی؛ سالمسازی عملکرد انسان و وادارساختن وی به رفتار مبتنی بر محاسبه و تعقل است. پاسخگویی، تضمینی برای حصول اطمینان مردم از استفادة بهینة دولت از منابع عمومی و در واقع به مفهوم تعهد به جوابگویی در مقابل مسئولیت پذیرفتهشده میباشد. این پندار که دولت تصمیم گرفته و شهروندان، صرفاً اطاعت کنند، ارمغانی جز افول دولت ندارد. این مقاله درصدد است از منظر نظریة رئالیسمانتقادی، نظام پاسخگویی در ج.ا. ایران را با توجه به الگوی مطلوب در متون دینی مورد آسیبشناسی قرار داده و توصیههای لازم را در جهت تحقق نظام پاسخگویی کارآمد و مطلوب ارائه نماید.
پاسخگویی,حکمرانی,رئالیسمانتقادی,شفافیت,اقتدارگرایی
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79497.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79497_26d526cd8c10a667a6c57a1845cfd7db.pdf
دانشگاه تهران
سیاستگذاری عمومی
2538-5577
2538-5089
6
3
2020
11
21
طراحی مدلی برای کارراهه شغلی کارکنان دانشی در شهرداری تهران
209
225
FA
احمدرضا
داورزنی
دکتری مدیریت دولتی، گروه مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحدتهران جنوب
davarzaniahmadreza@gmail.com
پروانه
گلرد
دانشیار گروه مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
p_gelard@azad.ac.ir
محمود
مدیری
استادیارگروه مدیریت صنعتی دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
modiri@ac.ir
حمید
توحیدی
دانشیار گروه صنایع دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
10.22059/jppolicy.2021.79498
پژوهش حاضر با هدف طراحی فرآیند مدیریت مسیرشغلی برای کارکنان دانشی مبتنی بر مطالعهای آمیخته و با رویکرد توصیفی- اکتشافی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و صاحبنظران حوزه مدیریت منابع انسانی در شهرداری تهران بوده است. تجزیه و تحلیل دادهها در بخش کیفی با روش تحلیل مضمون و در بخش کمی به روش مدل سازی نرم ساختاری- تفسیری(ISM) انجام شده است. نتایج تحلیل مضمون منتج به شناسایی مضامین و مقولههای مرتبط با مسیرپیشرفت شغلی کارکنان دانشی درشهرداری تهران گردید. همچنین در بخش دوم، مبتنی بر مضامین و مقولههای شناسایی شده از تحلیل مضمون و با استفاده از روش مدل سازی نرم ساختاری- تفسیری، الگوی کارراهه شغلی کارکنان دانشی در شهرداری تهران طراحی گردید که از چهار مرحله برنامهریزی، مدیریت، توسعه و پیامدهای کارراهه شغلی تشکیل یافته است.
کارراهه شغلی,کارکنان دانشی,مدل سازی نرم ساختاری- تفسیری,تحلیل مضمون
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79498.html
https://jppolicy.ut.ac.ir/article_79498_1086650fd46c5434c06b03688b8ae383.pdf