%0 Journal Article %T بررسی سیاست‌های کاهش آلودگی هوای شهری در ایران از منظر زیست بوم سیاسی %J سیاستگذاری عمومی %I دانشگاه تهران %Z 2538-5577 %A بهلولی, حمید %A ملک افضلی, شیدا %D 2019 %\ 11/22/2019 %V 5 %N 3 %P 9-42 %! بررسی سیاست‌های کاهش آلودگی هوای شهری در ایران از منظر زیست بوم سیاسی %K آلودگی هوا %K زیست بوم سیاسی %K سیاستگذاری عمومی %K آنالیز سیاستی %K نقطه گذاری تعادل %K هوای تهران %R 10.22059/jppolicy.2019.74190 %X این پژوهش، یک مطالعه توصیفی، تحلیلی وتطبیقی است که با بررسی اسنادی سیاستهای کنترل آلودگی هوای شهری در ایران و بالخصوص مرتبط با تهران آغاز گردیده و ضمن مقایسه تهران با استانبول و در مواردی لندن با تجزیه و تحلیل سیاستی در چهارچوب نظریه های سیاستگذاری عمومی با قدرت تفسیر در حوزه زیست محیط سیاسی، متغیر های موثر در ناموفق بودن سیاست ها را روشن می نماید و با سیاستهای پیشنهادی پایان می پذیرد. این مقاله با استفاده از توان تفسیر شبکه ای از نظریه های سیاستگذاری عمومی چون  پنجره سیاست، نقطه گذاری تعادل ونظریه­های معطوف به  قدرت  تلاش می نماید تا با نگاهی منبعث از زیست بوم سیاسی، دلایل شکست سیاست های کنترل آلودگی هوای تهران را تجزیه و تحلیل نماید. نتایج نشان می دهد بدلیل تراکم میزان آلایندگی هوای شهری در تهران و شرایط سیاسی و اجتماعی کشور، راهبرد خروج از بحران آلودگی هوا در شهر تهران با اتخاذ و تکرار سیاست های معمول مرحله ای و انتظار برای باز شدن یا حتی ایجاد پنجره سیاست برای ایجاد دستور کار سیاستی جواب نخواهد داد و می بایست به سراغ سیاستگذاری مبتنی بر نقطه گذاری تعادل رفت و با استفاده از تحلیل مبتنی بر قدرت، علل تصمیم برای بی تصمیمی در اصلاح امور شهر را بازشناخت و آ­ن­ها را مرتفع کرد. %U https://jppolicy.ut.ac.ir/article_74190_56cf57386ca06446f82067162d842299.pdf