@article { author = {Houshangi, Hamid and Aslipoor, Hosein}, title = {Explaining Strategic visions and public policies for ethnic diversity management in Islamic Republic of Iran}, journal = {Iranian Journal of Public Policy}, volume = {4}, number = {4}, pages = {133-151}, year = {2019}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2538-5577}, eissn = {2538-5089}, doi = {10.22059/ppolicy.2019.69721}, abstract = {Most countries in terms of the combination of linguistic, religious and ethnic groups are heterogeneous. The heterogeneity of ethnic diversity has raised fundamental questions about how to respond to the issues of this diversity and appropriate politics. Iran has always been ethnically diverse and has experienced a variety of ethnic politics. The study of the history of ethnic diversity in Iran, especially in the contemporary era, has shown that this is one of the grounds for abusing to pressure governments. This paper tries to investigate the issue of ethnic diversity and related policies in the Iran using Bruce Smith public policy model and applying a qualitative research approach based on thematic analysis research method. The results of the qualitative coding indicate that public policies such as decentralization in policy making, educating people of ethnic groups, strengthening monitoring of trusted institution in accessing the strategic objectives of ethnic diversity management, especially the content of Meta policies documents and the Constitution is influential}, keywords = {Policy making,Public Policy,ethnic diversity,public administration,Thematic analysis}, title_fa = {تبیین اهداف راهبردی و سیاست‌های مدیریت تنوع قومی در جمهوری اسلامی ایران}, abstract_fa = {امروزه بیشتر کشورهای جهان از لحاظ ترکیب گروه‌های زبانی، مذهبی و قومی در وضعیت ناهمگن و متنوعی به سر می‌برند. عدم تجانس حاصل از تنوع قومی در کشورها سؤالات اساسی را درباره نحوه پاسخگویی به مسائل ناشی از این تنوع و سیاستگذاری قومی مناسب مطرح ساخته است. کشور ایران نیز از جمله کشورهایی به شمار می‌رود که همواره تنوع قومی داشته و سیاست قومی گوناگونی را در دوره‌های مختلف تجربه کرده است. بررسی تاریخچه تنوع قومی در ایران به‌ویژه در دوره معاصر نشان می‌دهد این مسئله یکی از بسترهای بهره‌گیری نخبگان قومی و کشورهای معارض برای فشار به حکومت‌های ایران در دوره معاصر بوده و هست. این مقاله تلاش دارد با بهره‌گیری از مدل سیاستگذاری عمومی بروس اسمیت و به کارگیری رویکرد کیفی پژوهش مبتنی بر روش تحقیق تحلیل مضمون، مسئله تنوع قومی و سیاست‌های جاری مرتبط با آن در نظام جمهوری اسلامی ایران را بررسی نماید. نتایج کدگذاری‌های کیفی انجام شده بیانگر آن است که سیاست‌های عمومی نظیر تمرکززدایی در سیاستگذاری، کادرسازی از میان اقوام، تقویت نظارت بر دستگاه‌های متولّی و اعمال تبعیض مثبت به نفع اقوام در بهبود آسیب‌های وضع موجود و تحقّق اهداف راهبردی مدیریت تنوع قومی به ویژه محتوای اسناد بالادستی و قانون اساسی کشور تأثیرگذار است.}, keywords_fa = {سیاستگذاری,خط مشی عمومی,تنوع قومی,مدیریت دولتی,تحلیل مضمون}, url = {https://jppolicy.ut.ac.ir/article_69721.html}, eprint = {https://jppolicy.ut.ac.ir/article_69721_59613bdda7bd1839c000ee323e2a6b09.pdf} }